ONDERZOEK NAAR HET EFFECT VAN GEHOORVERLIES BIJ JONGE KINDEREN

De behandelaars en onderzoekers binnen de Generation R-studie onderzoeken wat het effect is van dagelijkse blootstelling aan geluid (zgn. geluidsexpositie) op het gehoor van een grote groep kinderen. Deze kinderen worden al vanaf hun geboorte gevolgd. Ook doen de onderzoekers bij de leeftijden 9, 13 en 17 jaar gehoormetingen. Daarnaast onderzoeken de onderzoekers hoeveel tijd per week de kinderen naar geluid luisteren. 

Voor kinderen met een hoortoestel of cochleair implantaat is het vaak lastig om emoties te herkennen die anderen uitspreken. In dit project wil de onderzoeksgroep onderzoeken of het voor de kinderen ook lastig is om emoties in hun eigen stem weer te geven. Vervolgens willen de onderzoekers onderzoeken hoe de kinderen kunnen worden getraind dit beter te leren. Want emoties goed communiceren is van groot belang om goed begrepen te worden door ouders en leeftijdsgenootjes.

Kinderen met gehoorverlies lopen het risico op een vertraagde gesproken taalontwikkeling. Het is voor de taalontwikkeling bij kinderen enorm belangrijk om klanken van elkaar te onderscheiden. KNO-artsen en audiologen kunnen dit nu nog niet meten als kinderen heel klein zijn. Terwijl dit hét moment is waarop dit eigenlijk nodig is.

De audiologen en KNO-artsen willen daarom een techniek ontwikkelen, in samenwerking met de TU Delft, om klankonderscheid al op babyleeftijd te meten. Via deze techniek kunnen onderzoekers de hersenactiviteit meten. Dit onderzoek biedt grote mogelijkheden om de behandeling van de gehoorverliezen te optimaliseren op een leeftijd die cruciaal is voor het ontwikkelen van gesproken taal.