Bij een op de zeven vrouwen wordt borstkanker gediagnosticeerd. Door de vooruitgang in de behandeling is 87% van hen na vijf jaar nog in leven. Hoewel borstsparende therapie wordt beschouwd als de standaardbehandeling van vroege borstkanker, ondergaat nog steeds ongeveer 40% van alle borstkankerpatiënten een borstamputatie voor de meest optimale oncologische behandeling. Daarnaast kiezen vrouwen met een genetische kans op borstkanker uit voorzorg steeds vaker voor een borstreconstructie.
Grote invloed op leven
Een borstamputatie kan een aanzienlijke negatieve invloed hebben op de kwaliteit van leven, het lichaamsbeeld, de seksualiteit en gevoel van vrouwelijkheid. Een borstreconstructie kan de kwaliteit van leven verbeteren en is een belangrijk en geïntegreerd onderdeel van de behandeling.
Heroperaties
Bij een borstreconstructie is het inbrengen van geruwde implantaten (zgn getextureerde siliconen implantaten) de meest gebruikelijke reconstructietechniek. Helaas leiden deze implantaten op de langere termijn, door kapselvorming, soms tot complicaties. Zoals een verkeerde positie van het implantaat, een pijnlijke borst en verslechtering van het esthetische resultaat. Hierdoor is regelmatig een heroperatie nodig. Gemiddeld één van elke zes patiënten krijgt hiermee te maken.
Effecten borstimplantaat
Er lijkt een verband te bestaan tussen de buitenzijde van het implantaat en de kans op kapselvorming. Naast getextureerde siliconenimplantaten bestaan er ook siliconenimplantaten die met polyurethaan bedekt zijn. De onderzoeksgroep wil met dit onderzoek wetenschappelijk bewijs vinden dat bij met polyurethaan bedekte siliconenimplantaten minder vaak kapselvorming optreedt dan bij geruwde implantaten. Als resultaat hiervan kunnen betere operatieresultaten worden geboekt en verbetert de langetermijn patiëntveiligheid, omdat er minder noodzaak tot heroperaties bestaat. Hierdoor krijgen deze vrouwen een aanzienlijk betere kwaliteit van leven.
Daarnaast wil de onderzoekgroep alle vrouwen die in deze studie zijn opgenomen veel langer dan tot nu toe bekend is, volgen. Om zo de langetermijneffecten van alle typen implantaten over een periode van minimaal 10 jaar wetenschappelijk vast te stellen.
Onderzoeksgroep:
- Prof. dr. Marc Mureau
- Dr. Eveline Corten
- Drs. Xavier Harmeling
Erasmus MC Foundation