Een niertransplantatie is de beste therapie voor nieraandoeningen die in de eindfase verkeren. De kwaliteit van leven en de overlevingskans wordt erdoor verbeterd. Daarnaast vermindert een niertransplantatie ook het risico op hart- en vaatziekten in vergelijking met dialyse. Daarom is een goede selectie van patiënten die baat kunnen hebben bij een niertransplantatie essentieel.
Als een patiënt niet in aanmerking komt voor een niertransplantatie is dat vaak vanwege verkalkingen in de slagaders. Dit vormt een risico voor de transplantatie en vergroot de kans op overlijden in de postoperatieve periode. Maar helaas hebben niertransplantatiekandidaten juist vaak deze verkalkingen. Dit lijkt het gevolg te zijn van een hogere leeftijd van de ontvanger en de gevolgen van de dialysebehandeling.
De invloed van aderverkalkingen (zgn. aorto-iliacale vaatziekten) op de overleving van de nieuwe nier, de complexiteit van de chirurgische ingreep en de complicaties is nog slecht onderzocht. Er bestaat nog steeds geen internationale consensus over welke patiënten veilig kunnen worden getransplanteerd en welke patiënten een hoger risico lopen op transplantatieverlies of op chirurgische complicaties. En ook niet over de beste methode om die patiënten te classificeren.
Radiologisch beeldvormingsonderzoek kan helpen bij de screening op verkalkingen voor transplantatie en kan een belangrijke rol spelen bij het bepalen van de risico’s. Zo kan een met contrastvloeistof verrijkte CT-scan zeer nuttig zijn voor het opsporen van verkalkingen. Er zijn echter per transplantatiecentrum verschillen wanneer dit onderzoek wordt ingezet. Wegens risico’s van deze contrastvloeistof, zoals allergische reacties, is dit niet de eerste keuze bij niertransplantatiekandidaten.
Onderzoekers en artsen in het Erasmus MC willen een studie opzetten waarbij zij een niet-contrast-verrijkte abdominale CT-scan uitvoeren bij elke transplantatiekandidaat van 50 jaar of ouder. De doelstellingen van deze studie zijn: bepalen van de invloed van slagaderverkalkingen op de nierfunctie, de overleving van het transplantaat en de patiënt, alsook de chirurgische complexiteit en chirurgische complicaties. Zo wordt de transplantatiechirurgen onder andere gevraagd moeilijkheden bij het uitvoeren van de operatie ten gevolge van verkalkingen te scoren en wordt de operatietijd genoteerd. Daarnaast worden veel (demografische en lichamelijke) gegevens van de patiënt bijgehouden en wordt de kosteneffectiviteit van wel of geen CT scan onderzocht.
U kunt ook met een periodieke schenking onderzoek naar niertransplantaties steunen. Overweeg een donatie met een periodieke schenking.
Het grootste probleem voor patiënten met ernstige nierziekten is het tekort aan geschikte donornieren. Een van de oplossingen is bijvoorbeeld het verruimen van de acceptatiecriteria voor donornieren. Hiervoor is onderzoek nodig.
De LIBIDAR studie onderzoekt of er alternatieven zijn voor de risicovolle nierbiopt door bijvoorbeeld bloed te onderzoeken.
Onderzoekers in het Erasmus MC willen in een studie bepalen of bariatrische chirurgie ook veilig is voor niertransplantatiepatiënten en patiënten die dialyse ondergaan.
In dit onderzoeksproject wil de onderzoeksgroep de effectiviteit van een verbeterd computermodel voor het (start- en door-)doseren van tacrolimus onderzoeken.
Onderzoekers willen zo snel mogelijk wetenschappelijk onderzoeken welke psychosociale ondersteuning essentieel is voor een zo goed mogelijk resultaat na transplantatie.
Erasmus MC FoundationErasmus MC FoundationTransplantatie Instituut Nier Patiënten Perspectief